Λιβύη: Περιμένοντας την αντίδραση Ερντογάν μετά τον βομβαρδισμό τουρκικών στόχων

Ποιοτική στροφή στον γεωπολιτικό ανταγωνισμό στη Μεσόγειο μετά τον βομβαρδισμό της βάσης Αλ Ουατίγια – Στην Ιταλία σήμερα ο Ακάρ

Νέα τροπή παίρνει η σύρραξη στη Λιβύη μετά τον βομβαρδισμό από μαχητικά αγνώστου ταυτότητας της μεγαλύτερης αεροπορικής βάσης Αλ Ουατίγια, η οποία βρίσκεται 140 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά της Τρίπολης. Ο βομβαρδισμός πραγματοποιήθηκε μετά την επίσκεψη του Τούρκου υπουργού Άμυνας Χουλουσί Ακάρ στη δυτική Λιβύη και είχε στόχο αντιαεροπορικά συστήματα που είχε εγκαταστήσει εκεί οι Τούρκοι.

Ας σημειωθεί ότι μέχρι πριν περίπου 1,5 μήνα η σημαντική αυτή βάση βρισκόταν στα χέρια των δυνάμεων του Χάφταρ. Την ανακατέλαβαν οι δυνάμεις της κυβέρνησης Σαράτζ με την αποφασιστική συμβολή της Τουρκίας και ουσιαστικά την παρέδωσαν στις τουρκικές δυνάμεις που έχουν μεταφερθεί στη δυτική Λιβύη. Η Άγκυρα δεν έχει κρύψει ότι επιδιώκει να δημιουργήσει και ναυτική βάση και άλλη αεροπορική στην αφρικανική αυτή χώρα.

Ο βομβαρδισμός, όμως, το βράδυ του Σαββάτου, ήταν ένα βαρύτατο πλήγμα όχι μόνο για την κυβέρνηση της Τρίπολης, αλλά και ευθέως για την Τουρκία. Οι καταστροφές ήταν κατά γενική ομολογία εκτεταμένες. Αιγυπτιακό κανάλι δημοσιοποίησε βίντεο από τον βομβαρδισμό που κατέστρεψε ολοσχερώς τα τουρκικά αντιαεροπορικά συστήματα μέσου βεληνεκούς Hawk και τρία ραντάρ.

«Ο βομβαρδισμός της βάσης της Αλ Ουατίγια πραγματοποιήθηκε από άνανδρη ξένη αεροπορία που υποστηρίζει τον εγκληματία πολέμου (Χαλίφα Χάφταρ) σε μία απέλπιδα προσπάθεια να καταγάγει ηθική νίκη» δήλωσε ο Σάλαχ Αλ-Νάμρους, υφυπουργός Άμυνας του Σάρατζ. Ο ίδιος ο Σάρατζ απειλεί με αντίποινα.

Αν και τόσο η Τρίπολη όσο και η Άγκυρα απέφυγαν να κατονομάσουν τους επιτιθέμενους, γρήγορα διαψεύσθηκε η αρχική πληροφορία ότι δράστες ήταν οι Ρώσοι, οι οποίοι διαθέτουν μαχητικά στην ανατολική Λιβύη. Το Arab Weekly επικαλείται καλά ενημερωμένες πηγές, οι οποίες δείχνουν προς δύο άλλες κατευθύνσεις: προς την Αίγυπτο και προς τη Γαλλία. Τα μαχητικά που πραγματοποίησαν την επίθεση ήταν Rafale. Μονάχα αυτές οι δύο χώρες τα διαθέτουν.

Το κρίσιμο ερώτημα είναι πλέον πώς θα αντιδράσει ο Ερντογάν. Μέχρι τώρα ήταν μόνο η Τουρκία που χρησιμοποιούσε στρατιωτική βία για να προωθήσει τους πολιτικούς στόχους της. Αυτό το είδαμε και στην κυπριακή ΑΟΖ και στη Συρία και στη Λιβύη, χωρίς μέχρι τώρα να συναντάει αντίσταση ίδιου χαρακτήρα.

Είναι για πρώτη φορά, που η Τουρκία πληρώνεται με το ίδιο νόμισμα, γεγονός που οπωσδήποτε σηματοδοτεί μία ποιοτική στροφή στον γεωπολιτικό ανταγωνισμό στη Μεσόγειο. Το τουρκικό υπουργείο Άμυνας παρουσίασε ένα βίντεο που μιλάει για την δυνατότητα εναέριου ανεφοδιασμού των τουρκικών F-16, ώστε να πραγματοποιούν επιθέσεις σε μεγάλες αποστάσεις.

Είναι αυτό μία προαναγγελία κάποιου είδους στρατιωτικής ανταπάντησης; Και εάν αυτό συμβεί εναντίον ποιου θα επιχειρήσει η τουρκική Πολεμική Αεροπορία; Εναντίον των δυνάμεων του Χάφταρ, ή εναντίον αιγυπτιακών στόχων; Δύσκολο να φανταστούμε ότι θα επιτεθεί εναντίον γαλλικών.

Ο Ερντογάν έδειξε ποιος θα είναι ο στόχος. «Η αεροπορική βάση Τζούφρα ορίστηκε ως ο νέος στρατιωτικός στόχος μαζί με την πόλη Σύρτη, μετά τον καθαρισμό της Τρίπολης και των περιχώρων της από στοιχεία του Χαφτάρ», αναφέρει ανάρτηση της τουρκικής προεδρίας. Η Τζούφρα και η Σύρτη ορίζουν μία στρατηγικής σημασίας γραμμή για τον έλεγχο και της ανατολικής Λιβύης. Η κατάληψή της είναι δεδηλωμένος στόχος της κυβέρνησης Σάρατζ, αλλά και του Ερντογάν.

Από την άλλη πλευρά, όμως, η ίδια αυτή γραμμή έχει χαρακτηριστεί επίσημα «κόκκινη γραμμή» όχι μόνο για την Αίγυπτο, αλλά και για τη Μόσχα. Και όχι άδικα, αφού εάν οι δυνάμεις του Σάρατζ καταλάβουν τη Σύρτη και την Τζούφρα ουσιαστικά θα έχουν ανοίξει την πόρτα για την κατάληψη και της Κυρηναϊκής (ανατολική Λιβύη). Μία τουρκική αεροπορική επίθεση σ’ αυτό τον άξονα θα προκαλέσει αναπόφευκτα την άμεση επέμβαση των αιγυπτιακών ενόπλων δυνάμεων, γεγονός που θα φέρει άμεσα αντιμέτωπη την Αίγυπτο με την Τουρκία.

Ο πρωθυπουργός της διεθνώς αναγνωρισμένης κυβέρνησης Σάρατζ ζητά υποστήριξη από την Ευρωπαϊκή Ένωση και τις ευρωπαϊκές χώρες, μέσω παρέμβασής του στην γερμανική εφημερίδα Die Welt. «Για περισσότερους από 14 μήνες η πρωτεύουσά μας και η περιβάλλουσα σε αυτήν δυτική περιοχή της Λιβύης καταδυναστεύεται από την παράνομη και ανήθικη επίθεσης ενός αχρείου στρατηγού».

Στην πραγματικότητα, όμως, τέτοιες παρεμβάσεις δεν έχουν τη δυνατότητα να επηρεάσουν τα πράγματα. Στο μέτωπο της Λιβύης τα μέτωπα έχουν σε γενικές γραμμές διαμορφωθεί: Από τη μία πλευρά είναι η κυβέρνηση της Τρίπολης και η Τουρκία με το Κατάρ. Μπορούν υπό όρους να ελπίζουν σε κάποια διπλωματική υποστήριξη από την Ουάσιγκτον και το Λονδίνο.

Στην άλλη όχθη είναι η Αίγυπτος, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και η Σαουδική Αραβία. Η Ελλάδα είχε υποστηρίξει διπλωματικά την πλευρά του Χάφταρ, αλλά τελευταία έχει πάρει αποστάσεις κι αυτό φάνηκε καθαρά όταν προ ημερών ο Δένδιας επισκέφθηκε τον πρόεδρο του λιβυκού Κοινοβουλίου, αλλά απέφυγε να συναντήσει τον Χάφταρ. Ήταν ένα ξεκάθαρο μήνυμα αποστασιοποίησης.

Δεν χωράει αμφιβολία ότι η Λιβύη θα πρωταγωνιστήσει και στις συνομιλίες που θα έχει σήμερα στην Άγκυρα ο υπουργός Άμυνας της Ιταλίας. Σύμφωνα με την ανακοίνωση θα «πραγματοποιήσει συνομιλίες για περιφερειακά θέματα και τις πρόσφατες εξελίξεις στη Λιβύη με τον Τούρκο ομόλογό του».

Να θυμίσουμε ότι στα τέλη Ιουνίου στην επιτροπή του ιταλικού Κοινοβουλίου που είναι αρμόδια για τον έλεγχο των μυστικών υπηρεσιών, ο αρχηγός τους είχε πει ξεκάθαρα ότι η τουρκική επέμβαση στη Λιβύη είχε μετατρέψει την Ιταλία σε δεύτερης κατηγορίας παίκτη στη Λιβύη.