Ζωή Δημητράκου:«Όταν σταμάτησα το μπάσκετ ένιωθα βάρος στην κοινωνία»

Ζωή Δημητράκου: Θέλω να ασχοληθώ με την παρουσίαση και με αυτό που θα κάνω να επηρεάζω θετικά τους άλλους.

Η Ζωή Δημητράκου είναι από εκείνα τα κορίτσια που συμπαθείς εύκολα κυρίως όταν ανακαλύπτεις ότι παρά τις επιτυχίες της ως διεθνής μπασκετμπολίστρια, δεν έχει κανένα τουπέ και παραμένει προσγειωμένη. Την Ζωή Δημητράκου την βλέπουμε κάθε μέρα στις 11:20 το πρωί από το Mega και την εκπομπή «Γυμναστική… από Σπίτι»

Είσαι ανταγωνιστική και στη ζωή σου;
Ε, τώρα εντάξει, για μικροπράγματα, όχι δεν είμαι. Ίσα-ίσα, νομίζω πως είμαι εύκολος άνθρωπος – σχετικά.

Πώς θα χαρακτήριζες τον εαυτό σου;
Σίγουρα είμαι γενναιόδωρη. Τους κοντινούς μου ανθρώπους θέλω να τους προσέχω, θέλω να είναι καλά, είμαι στοργική. Από την άλλη, μπορεί να είμαι πιο απαιτητική απ’ όσο θα έπρεπε. Μου αρέσει επίσης πολύ να βλέπω τους φίλους μου και να διασκεδάζουμε. Αυτό ήταν από τα πράγματα που μου έλειψαν στην καραντίνα. Δεν μπορούσα να δω τους γονείς μου πρώτα απ’ όλα, αλλά και τις φίλες μου, με τις οποίες κάνω πολλή πλάκα Είναι στη Θεσσαλονίκη οι περισσότερες.

Τώρα που δεν έχεις τους περιορισμούς του πρωταθλητισμού, βγαίνεις πιο συχνά;
Τότε έβγαινα περισσότερο. Σε άλλες χώρες συνήθως, μετά τον αγώνα θα έβγαινα πάντα, ειδικά αν κερδίζαμε. Βέβαια, κι αυτό το «πάντα» είναι σχετικό, γιατί έχω βρεθεί και σε πόλεις που δεν μπορούσα να βγω. Όταν ήμουν στην Τουρκία, στην Καισαρεία, μετά τον αγώνα έπαιρνα το αεροπλάνο και πήγαινα στην Κωνσταντινούπολη. Αυτή ήταν η έξοδος μου. Είναι μαγευτική πόλη.

Έχεις κρατήσει φιλίες από τον χώρο του μπάσκετ;
Πάρα πολλές. Αυτό είναι ένα από τα καλά που μου έχει δώσει ο πρωταθλητισμός. Στην Ισπανία, στην Κροατία, στο Σαν Ντιέγκο, σχεδόν οπουδήποτε, έχω φίλους που με περιμένουν να με φιλοξενήσουν και να με πάνε στα καλύτερα που εκείνοι ξέρουν. Μία από τις καλύτερες μου φίλες μένει στην Κροατία, στο Ζάγκρεμπ.

Αν είχες την οικονομική άνεση να μην εργάζεσαι, θα το έκανες;
Ξεκάθαρα όχι. Είναι μια ανάγκη μου το να δουλεύω, για να εξελίσσομαι.

Διαβάστε τη συνέχεια της απάντησης της Ζωής Δημητράκου στην gallery που ακολουθεί:

PHOTO
1/5

Οταν τελείωσα το μπάσκετ, είπα ότι θα ξεκουραστώ,

PHOTO
2/5

δεν θα κάνω τίποτα για κάποιο διάστημα. Και έπειτα από δύο μήνες δεν άντεξα, έπαθα κατάθλιψη.

PHOTO
3/5

Ένιωθα -για να το πω κάπως υπερβολικά- ότι ήμουν βάρος στην κοινωνία.

PHOTO
4/5

Δεν έκανα τίποτα, δεν βοηθούσα κανέναν. Γιατί, ξέρεις, όλοι όσοι εργάζονται, θεωρώ ότι συμβάλλουν από τη μεριά τους

PHOTO
5/5

στην παραγωγική διαδικασία. Όποια δουλειά κι αν έχουν επιλέξει να κάνουν.

Πηγή: DownTown

‘Νιώθεις ότι πρέπει να αποδείξεις την αξία σου στην τηλεόραση; Αν έχεις κάνει κάποια πράγματα στη ζωή σου, σε ακολουθούν και σε προσδιορίζουν. Οι εμπειρίες που έχω κερδίσει στη ζωή καθορίζουν και τον τρόπο που επιλέγω να κάνω πράγματα. Ακόμα και το πώς αντιδρώ ή χειρίζομαι καταστάσεις. Οπότε δεν χρειάζεται να αποδείξω ότι ξέρω να κάνω καλά τις ασκήσεις ή ότι ξέρω τι λέω. Όσοι με γνωρίζουν, ξέρουν ότι μπορώ να κάνω δέκα φορές δυσκολότερες ασκήσεις. Όπως και στα αθλητικά, όταν ήμουν στο Mega Sports Weekend.
Λέμε καμιά φορά ότι οι γυναίκες χρειάζεται να δουλέψουν διπλά για να αποδείξουν πράγματα και συμφωνώ σε αυτό. Αλλά δεν μπορεί κανείς να αμφισβητήσει τις γνώσεις μου στο μπάσκετ. Δεν έχω μπει στο τριπάκι να πιστεύω ότι πρέπει να αποδείξω κάτι. Το μόνο που χρειάζεται να αποδείξω είναι ότι μπορώ να παρουσιάσω δίπλα στον Αντώνη Κατσαρό, που είναι ένας καταξιωμένος δημοσιογράφος.

Εκπομπή που να μην έχει σχέση με γυμναστική και αθλητικά θα έκανες;
Γενικά, μου αρέσει η παρουσίαση. Μου αρέσει να επικοινωνώ με τον κόσμο και να προτείνω τρόπους να νιώθουν καλύτερα, γιατί η τηλεόραση είναι ένα μέσο που σου προσφέρει τη δυνατότητα της αμεσότητας σε ό,τι θέλεις να πεις.
Σου δίνει ένα τεράστιο βήμα και το πώς θα το χρησιμοποιήσεις έγκειται καθαρά στις δικές σου αρχές, τις αξίες, την αξιοπρέπεια και το αίσθημα ευθύνης προς τους άλλους. Εγώ θέλω να ασχοληθώ με την παρουσίαση και με αυτό που θα κάνω να επηρεάζω θετικά τους άλλους. Ξέρεις τι ερωτεύτηκα με τη Γυμναστική… από Σπίτι; Ότι μπορώ να έχω επαφή με τον κόσμο, ότι μπορεί ο άλλος να μου στείλει μήνυμα και να μου πει: «Αλλαξες τη ζωή μου, άλλαξες τα πρωινά μου». Δεν ξέρω αν υπάρχει μεγαλύτερη επιβράβευση από αυτό.

Πηγή: Amp.gossip-tv.gr